Hasan Hüseyin Tennioğlu 577 (2.yazı)

 Bu cümle en temel olarak insanın sosyal bir varlık olmasıyla alakalı.Buradan çok rahat gidilebilir fakat ben biraz olsun farklı bir noktadan bakmak istiyorum.Burdaki bilinçli veya bilinçsiz kalıbı dikkatimi çekti.Bilinçsiz olarak çağın ve çağdaşlarının hayatını yaşama fikri biraz korkutucu,özellikle de kendini özgürlüğüne yani bağımsızlığına düşkün olarak tanımlayan insanlar için oldukça sakıncalı bir söylem.Fakat bununla akılcı bir şekilde yüzleşilmesi en doğru seçenek gibi.Buradan kastettiği benim anlayabildiğim ya da yorumlamayı tercih ettiğim kadarıyla aslında sosyolojik ve tahmin edebileceğiniz gibi psikolojik bir tespit.Bu ikisi zaten birbirinden tamamen bağımsız düşünülemez.8 milyarlık popülasyona sahip bir canlı grubunun güle oynaya sınırlı bir toprak parçasında hayatlarını sürdürebilmesi pek akla yatmaz.Buna karşın öyle ya da böyle binlerce senenin ardından bir medeniyet inşa edebilmişiz.Gelmek istediğim nokta böylesi bir düzende hiçbir otoriteye boyun eğmeksizin yaşamak kendimizi kandırmaktan öteye gitmez.Çünkü bizim gerekli olarak da inşa ettiğimiz bir kurallar bütünü vardır ve bu içimize işlemiştir.Bu kuralları koyanlar ve uygulayanlar bizim hayatlarımızı çoktan şekillendirmişlerdir.İlk başta atmak istediğim temel,bunun kulağa geldiği kadar korkunç bir şey olmadığını kavratabilmekti.Dolayısıyla böylesi bir dünyada kendi benliğinizi korumaya çalışmak son derece yersizdir çünkü daha o benlik ortaya çıkmadan önce bir sahildeki tek bir kum parçası misali kimliği belirlenmiştir.